Verre vrind belangrijker dan goede buur

Het Duitsland Instituut Amsterdam vierde vorige week dat het 20 jaar geleden werd opgericht. Tijdens een sobere doch sfeervolle bijeenkomst werd stilgestaan bij de goede betrekkingen tussen Nederland en Duitsland en het belang van het kennen en begrijpen van elkaars taal en cultuur. Dat het kenniscentrum geen gelegenheid laat schieten om nieuwe fans te maken bleek uit het feit dat zowel de dagvoorzitter als openingsspreker Jet Bussemaker weinig tot niets met Duitsland bleken te hebben.

Voor de vertegenwoordiger van ons kabinet is dat natuurlijk een kwalijke zaak, al had haar woordvoerder haar nog gauw een Duitse auteur ingefluisterd zodat ze nog een beetje aansluiting bij de dag kon vinden. Blijft jammer dat politiek Den Haag een verre vrind verkiest boven een goede buur.

Jeanine Hennis-Plasschaert, onze minister van Defensie,was een betere keuze geweest. Haar leger werkt al jaren nauw samen met de Duitsers en bepaalde onderdelen opereren inmiddels onder Duits commando. Essentiƫle wapensystemen en installaties leasen we zelfs van onze buren. Je hoeft niet helderziend te zijn om te snappen dat het niet heel lang meer duurt voordat onze nagenoeg failliete krijgsmacht opgaat in de Bundeswehr.

Dat is overigens een gevalletje van de dove die de lamme helpt, want ook in Duitsland is weinig geld voor defensie. Daar staan door achterstallig onderhoud grote delen van het leger en luchtmacht stil of aan de grond.

Eeuwenlange traditie van creativiteit

Neemt niet weg dat het kleine leger dat we op de been kunnen brengen in Afrika en het Midden-Oosten wonderen verricht in de strijd tegen moslimextremisme. Onze militairen leveren met minimale middelen een maximale prestatie.

Om operationeel te blijven moeten onze soldaten aan het front ritselen en bedelen. Halve uitrustingen worden op die manier aangevuld en kapotte voertuigen inzetbaar gemaakt. Die creativiteit is kenmerkend voor onze krijgsmacht door de eeuwen heen.

30 jaar in Nederland en de taal niet begrijpen

De stroom vluchtelingen die we met onze bommen en granaten creƫren, wordt in Nederland naar rato opgevangen in keurige kampen. De nieuwkomers mogen in een eigen culturele omgeving een begin maken met een nieuw leven in de polder.

Die benadering is niet anders dan die de Turkse en Marokkaanse gastarbeiders 30 jaar geleden ten deel viel. Ook de jonge generatie daarvan bidt nog altijd diverse malen per dag in het Arabisch. Ze hebben weinig op met de Nederlandse cultuur en zijn mede daardoor onze taal nauwelijks machtig.

Contrast

Een schril contrast met Peter Altmaier, de Duitse rechterhand van mevrouw Merkel. In vlekkeloos Nederlands verontschuldigde hij zich tijdens die viering van twintig jaar Duitsland Instituut voor zijn accent, om daarna in vlammend betoog uit te leggen dat het leren van een taal begint bij het begrijpen van de cultuur. Een wijsheid die aan politiek Den Haag voorbij lijkt te gaan.

Weet je dankzij dit artikel meer over Duitsland? Deel het met je collega's en vrienden:

Artikel door:
Avatar foto

Roy van Veen (1970) - columnist bij Duitslandnieuws.nl - bouwde de eerste webshops van Nederland, stond vier jaar op Nederlands/Duitse markten met vis en vernieuwde met zijn telecombedrijf het betaalverkeer bij retailers in Nederland en Duitsland. Laatstgenoemde bedrijf is nu onderdeel van VodafoneZiggo. Met Tothem helpt hij organisaties hun verhaal te vertellen.

Twitter: @royalty
Contact: roy.van.veen@tothem.co
Columns: http://www.duitslandnieuws.nl/blog/author/roy-van-veen/