FDP’er Peter Wiering wil Duitse tradities doorbreken in Bad Bentheim

De Nederlander Peter Wiering is gemeenteraadslid in het Duitse Bad Bentheim en hoopt zondag extra zetels te halen voor de FDP. De afgelopen 5 jaar viel hij op als 'Einzelkämpfer' tegen de gevestigde orde. Tegelijk vindt hij dat de 2.000 Nederlanders die er wonen hun best moeten doen om te integreren. Zelf breekt de oud-militair graag het ijs met een blokje kaas en jenever.

Peter Wiering werkte als inlichtingenofficier voor de NAVO in Heidelberg en wilde na zijn pensioen eigenlijk terug naar zijn roots in Twente. Maar omdat Enschede niet meer leek op de stad zoals hij deze herinnerde, besloot hij met zijn vrouw een huis te zoeken net over de grens in Bad Bentheim.

Zetels

Daar zit hij sinds 2011 voor de liberale FDP in de gemeenteraad. Op 11 september zijn er gemeenteraadsverkiezingen in Nedersaksen en hoopt hij een of twee zetels extra te halen.

In Bad Bentheim voelde u zich wel direct thuis?

Ik spreek Twents en dat lijkt veel op Plattdüütsch, het grensoverschrijdende dialect hier. Dat opent veel deuren.

Hoe raakt een Nederlander nu verzeild in de Duitse politiek?

De Bad Bentheimers kijken eerst de kat uit de boom en dus kom je er niet zo makkelijk tussen. Mij lukte dat door actief te worden tijdens het schuttersfeest wat hier elke 5 jaar groots wordt gevierd. Elke buurt levert een boog en ze konden zo’n jonge en handige kerel als ik wel gebruiken. Tijdens de opbouw van de boog vond er een vriendschappelijke voetbalwedstrijd tussen Nederland en Duitsland plaats en daar ben ik heen gegaan met de Nederlandse vlag, een fles jenever en 20 glaasjes. Toen werd het erg gezellig en was het ijs gebroken.

Maar dan zit je nog niet in de gemeenteraad.

Nee, maar zo raak je wel aan de praat met mensen. De lokale voorzitter van de FDP vroeg me toen of ik niet op de lijst wilde. De liberalen zijn een kleine partij met één zetel in de raad waar de CDU en SPD al decennia de dienst uitmaken met elk meer dan 10 zetels. Door me te hebben ingezet bij de schuttersvereniging wist ik in de buurt aardig wat stemmen te halen.

Andere ideeën

Wat vinden ze daar in Bad Bentheim van, een Nederlander als raadslid?

Er wonen hier 2.000 Nederlanders op een totale bevolking van 15.000. Dan is het niet gek als er ook een Nederlander de politiek in gaat, toch? Vooralsnog ben ik de enige buitenlander. De Deutschrussen of Turken zijn politiek hier onzichtbaar. Ik denk dat het erg goed is als er nog twee buitenlanders in de raad bijkomen.

Waarom?

Hier heerst nogal de sfeer van ‘Haben wir nie gemacht, brauchen wir nicht‘. Erg traditioneel dus. Ik denk dat het goed is als er eens naar andere ideeën wordt geluisterd.

Tradities doorbreken

Wat heeft u afgelopen jaren bereikt in de raad?

Om eerlijk te zijn: niet zo veel. Dat kan ook niet als eenling, ik ben een Einzelkämpfer. Maar ik krijg steeds meer respons. Na elke raadsvergadering word ik wel geciteerd in de lokale krant, de Grafschafter Nachrichten. Dat is winst, want vroeger werd de FDP doodgezwegen. Nu herkennen mensen me ook op straat. Hé, u bent die FDP’er! Hierdoor hoop ik ook op een of twee extra zetels. Dan lukt het ons om die oude tradities een beetje te doorbreken.

Met welke speerpunten probeert u stemmen te winnen?

Integratie! Het gebied tussen Gildehaus en Bad Bentheim wordt ook wel ‘Klein Amsterdam’ genoemd. Dan weet je genoeg, daar is 80% van de wijk Nederlands. Dat heeft Bad Bentheim toen niet handig aangepakt. Pas toen ze de grondstukken hadden verkocht kwamen ze er achter dat de kopers vooral uit Oldenzaal, Hengelo en Enschede kwamen. Die kwamen alleen naar Duitsland om te slapen. Ze werkten in Nederland, hun kinderen gaan naar school in Losser of De Lutte en zitten daar op voetbal. En dus bleven de contacten over en weer stroef en was integratie op voorhand gedoemd te mislukken. Dat is gewoon niet goed, veel Nederlanders zijn ook weer teruggegaan. Inmiddels zie ik een positieve ontwikkeling, er zitten hier tussen de 100 en 120 kinderen op het Duitse basisonderwijs. En er is Nederlandse taalles, ook voor Duitse kinderen.

Hoe integreert u zelf?

De mensen hier laten elkaar met rust en houden nieuwe bewoners vaak op een bepaalde afstand het is dus moeilijk om er tussen te komen. Ik wil graag buurtgenoten met elkaar verbinden. Ik zeg wel eens tegen de Duitsers: jullie kennen allemaal wel een Nederlander waarmee je het goed kunt vinden. Maar echt bij elkaar over de vloer komen doen jullie niet. Toen ik hier kwam wonen heb ik meteen de straat uitgenodigd, een Nederlandse avond met verschillende soorten jenever, kaas en haring. Dat was heel geslaagd. Ineens word je gegroet op straat. Als je laat zien dat je mee wilt doen, dan staan de mensen hier daar zeker open voor.

Hoe zet u dat politiek om?

Ik heb in de raad voorgesteld om elk halfjaar een avond te houden in het gemeentehuis voor alle nieuwe burgers. We hebben hier een verloop van ongeveer 800 mensen per jaar, dus ongeveer 400 mensen krijgen halfjaarlijks een uitnodiging. In het begin was de burgemeester er niet voor te porren. Nu wil hij niet anders, hij is erachter gekomen dat het goede reclame is voor zichzelf en de stad. Dat is een grote overwinning.

VVV kan goedkoper

Waar maakt u zich druk om?

De infrastructuur is gewoon slecht onderhouden. Omdat we veel schulden hebben, kunnen we daar voorlopig weinig aan veranderen. Na de verkiezingen zal ik een voorstel doen om eens op een andere manier naar de financiële structuren binnen de gemeente te kijken.

Wat kan er anders?

Ik zou me kunnen voorstellen om eens kritisch naar de structuur van het toerisme te kijken Dat kost ons nu veel geld en dat moet volgens mij veel goedkoper geregeld kunnen worden. De burgemeester schermt met 500.000 overnachtingen per jaar. Maar daar zitten 170.000 nachtjes in het lokale kuuroord bij en zelfs het vakantiepark van Roompot dat hier geen belasting betaalt omdat ze Nederlands zijn. Ik was laatst in Bergen aan Zee waar ze 1,2 miljoen toeristen ontvangen per jaar, daar is geeneens een VVV. Die functie heeft de plaatselijke boekhandel. En van de toeristenbelasting leggen ze daar mooie fietspaden aan door de duinen. Wij steken het voornamelijk in de salarissen van het toeristenbureau. Dus daar hebben we als burgers van Bad Bentheim weinig aan.

Dieper in de schulden

Die slechte infrastructuur is een breder probleem in West-Duitsland, hoe komt dat?

Sinds de hereniging betalen we een solidariteitsheffing voor de ontwikkeling van Oost-Duitsland. Hierdoor hebben veel gemeenten weinig ruimte over voor het onderhouden van de wegen en het trottoir. Alle straten opknappen kost misschien wel 20 miljoen euro. Dat geld is er niet. Prima, zeg ik dan. Pak dan een paar stoepen aan per jaar, dat kost misschien 50.000 euro. Kleine projecten, maar de burger ziet wel dat je iets voor ze doet. De trottoirs zijn hier enorm slecht. Levensgevaarlijk voor ouderen die hier over straat moeten. ’s Avonds moet je een zaklamp mee om de gaten en hobbels te ontwijken.

Waarom krijgt u geen handen op elkaar voor dit plan?

Onze burgemeester steekt liever geld in grote projecten. Eerst een zwembad, toen een nieuwe school en nu een sporthal. Misschien allemaal nodig, maar we steken ons zo wel steeds dieper in de schulden. Ik vraag me steeds af in hoeverre het echt noodzakelijk is. In 2006 toen deze burgemeester kwam was de schuld per hoofd van de bevolking 400 euro, dat is nu meer dan 1.000. Het gaat wel erg hard zo.

Grote partijen leveren weinig

Hoe krijgt de burgemeester zijn zin?

Je hebt hier de zwarten (CDU) en de rooien (SPD). De rest stelt weinig voor. Bovendien mag de burgemeester zelf meestemmen, dus alsof de slager zijn eigen vlees keurt.

Waarom kan je dat niet veranderen?

Het polderen zit de Duitsers niet in de genen. Dat zie je ook in de landelijke politiek. De regering is Merkel, daarna komt er een hele tijd niets. Er komt niets uit die coalitie, ze produceren weinig. Dat is het vervelende aan politiek in grote landen waar vaak 2 grote partijen de dienst uitmaken. Dat merk ik hier in Bad Bentheim in het klein.

Wat kunnen de Duitsers dan van Nederland leren?

Kijk naar hoe Lubbers het heeft aangepakt toen het heel moeilijk ging. We zijn eruit gekomen door te polderen, door te matigen in de looneisen en overheidsuitgaven. In Duitsland was alleen Gerhard Schröder zo moedig om naar voorbeeld van Nederland iets dergelijks te doen. Dat heeft hij meteen met een politieke nederlaag moeten bekopen.

Perron van Bad Bentheim te hoog

Bad Bentheim staat er trouwens goed op in Duitsland na dat filmpje over het station!

Ja, dat was een heel hilarisch filmpje!

Maar Bad Bentheim werd wel te kijk gezet!

Het is een ongelukkige samenloop van omstandigheden. De Bentheimer Eisenbahn heeft als semi-overheidsorganisatie het station onlangs overgenomen van de Deutsche Bahn omdat we regionaal vervoer weer meer in regionale handen willen hebben. Toen hebben de Duitse spoorwegen de perrons verhoogd, terwijl de Bentheimer Eisenbahn nog niet de gelegenheid heeft gehad om zelfs maar de vergunningen in te leveren om het stationsgebouw op gelijke hoogte te brengen. Ik heb de tekeningen gezien in de bouwcommissie. Het gaat goed komen, maar door de ambtelijke molen duurt het nog wel even tot volgend jaar voordat de mensen weer normaal door het gebouw heen kunnen.

Weet je dankzij dit artikel meer over Duitsland? Deel het met je collega's en vrienden:

Artikel door:

Bertus Bouwman (1986) laat het liefst het Duitsland zien dat je nog niet kent. Hij schrijft voor Duitslandnieuws over ondernemen, politiek en cultuur.