Een uiterst brisante vraag natuurlijk, want zo’n beetje iedereen vindt vanzelfsprekend dat het eigen volkje veel behendiger en slimmer kan autorijden dan de ander. Of omgekeerd dat juist de ander beter stuurt, met een soort Fernweh-projectie op het buurland waar het gras groener is. Hoe dan ook, de discussie kan hoog oplopen.
Het was Duitslandnieuws-lezer Sander van Hove die me op het idee bracht, want hem zit toch een aantal dingetjes dwars. Hij mailde: “Ik woon 13 jaar in Duitsland en het blijft mij verbazen hoeveel Nederlanders in Duitsland ogenschijnlijk de regels niet kennen of volgen”.
Dat vond ik leuk, want ik zit juist dagelijks te foeteren op Duitsers die mijns inziens de verkeersregels slecht kennen en buitengewoon slecht om zich heen kijken. Ik ga inmiddels zo ver dat ik de weg aardig ken in de Straßenverkehrsordnung (StVO) en in plat Berlijns mijn repliek inclusief juridische onderbouwing klaar heb. Wie heeft er dus gelijk, rijden de Nederlanders nu zo slecht, of zijn het de Duitsers? Of kunnen we er met z’n allen niets van?
Altijd gevaarlijk; Nederlanders op de Autobahn
Het eerste punt van ergernis dat Van Hove aanstipt, is hoe Nederlanders zich gedragen bij Duitse wegwerkzaamheden. Er staat duidelijk aangegeven dat je links moet rijden, schrijft hij. “Desondanks zijn het vooral Nederlanders die de doorgetrokken streep overschrijden en rechts rijden. Ik vermoed dat ze denken dat ze op een tweebaansweg rijden. Dat is deels waar, maar dat betreft de smalle rechter strook die 100% bestemd is voor ambulances, politie en andere hulpdiensten.”
De veelvuldig geplaatste borden met een zeer duidelijke uitleg, kan je niet missen, vindt Van Hove. “En toch lukt het vooral Nederlanders uit het grensgebied om te rijden op die voor hen verboden strook.”
Zijn tweede punt is het maken van een Rettungsgaße bij stilstaand verkeer, het creëren van een vrije baan in een file voor hulpdiensten. Ook daar ziet Van Hove Nederlanders met regelmaat de fout in gaan. “Zo mocht ik meemaken dat op de terugweg van Düsseldorf naar het noorden, een Rettungsgaße werd gevormd en een viertal Nederlandse caravanrijders de voor de politie en ambulances vrijgemaakte middenbaan gebruikten om door te rijden en om uiteindelijk (naar later bleek) aangehouden te worden door diezelfde politie.”
Het derde punt is de slechte ervaring met de snelle Duitse auto’s op de Autobahn. “Meer dan eens moet ik drastisch ingrijpen als ik met ruim 200 kilometer per uur kom aanrijden en buitenlandse bestuurders zonder aan te geven wat men wil doen en met een fors lagere snelheid dan de mijne, gedachteloos gaan inhalen. Ik vermoed dat automobilisten zonder ervaring denken dat 150 km/u snel is. Dat is in Duitsland zeker niet zo.”
Van Hove neemt inmiddels als hij in de buurt van het grensgebied van Nederland komt, het gas flink terug. “Vanwege zeer slechte ervaringen met Nederlanders die de weg op komen en direct naar links gaan. Niet voor niets is de in Duitsland bekende grap ‘NL’ staat voor Nur Links, af en toe een bittere waarheid met dodelijke gevolgen. Rijden in Duitsland vereist rijervaring en discipline om adequaat gebruik te maken van de Autobahn en van een snelle auto.”
Duitsers in de stad kunnen niet autorijden
Toen ik het mailtje van Sander van Hove las, herkende ik zijn punten direct van wanneer ik de snelweg pak. Zeker nummer drie. Je ziet meteen of die andere gele nummerplaat voor je vertrouwd is met de Autobahn of niet. Het deed me ook een beetje denken aan toen ik me 10 jaar geleden voor het eerst op de Duitse snelweg waagde. Tegelijk heb ik in de stad bijna dagelijks te maken met Duitsers die de verkeersregels niet kennen of niet willen kennen.
Als fietser word je als je niet uitkijkt dagelijks bijna van de sokken gereden door automobilisten die rechtsaf slaan. Ze verwachten dus geen rechtdoor rijdende fietsers, kijken niet over hun schouder en gebruiken niet hun spiegels. Ook dit jaar zijn er weer verkeersdoden te betreuren door deze zogenaamde ‘Rechtsabbieger‘. Wie in Nederland zijn rijbewijs heeft gehaald is veel duidelijker ingepeperd dat je op de zwakkere weggebruiker moet letten.
Ook als automobilist in de stad merk je net zo goed dat andere bestuurders slecht om zich heen kijken. En laatst probeerde ik het met een deelscooter die met gemak de 50 kilometer per uur haalt. Boze automobilisten vonden het alsnog nodig me bruusk af te snijden, en me weg te toeteren. Terwijl je daar met een scooter gewoon mag en moet rijden.
Voetgangers hebben het ook zwaar te verduren. Automobilisten parkeren pardoes op de stoep of het fietspad, zodat ook fietsers zich gedwongen voelen om het trottoir te gebruiken, waardoor een soort clash tussen fietsers en voetgangers ontstaat. Volkomen onnodig, want wanneer je de boel wat eerlijker indeelt, is er ruimte genoeg. De hopeloos verouderde verkeerslichtsystemen waarbij diverse richtingen tegelijk groen krijgen, helpen ook al niet mee. Al met al is het stadsverkeer een janboel dat in schril contrast staat met het degelijke Duitse imago.
Wie is beter?
Maar wie is nu de betere bestuurder? Die vraag slaat natuurlijk nergens op omdat dit niet te beantwoorden is.
Nu kom ik met mijn geheel onwetenschappelijke conclusie dat de Nederlander die gewend is aan weinig ruimte en veel drukte zich op alle mogelijke manieren zich prima in de stad kan voortbewegen. Flexibel van A naar B te voet, fietsend of in de auto. Op de stadse drukte is de Nederlander beter voorbereid, is mijn indruk.
Worden echter de banen breed en en snelheden hoog, dan wint de Duitser met Autobahn-ervaring.
- Eens of niet eens? Of heb je een betere (on)wetenschappelijke conclusie? Mail naar redactie@duitslandnieuws.nl
*doorhalen wat niet van toepassing is