Donald Trump won tegen alle verwachtingen in de Amerikaanse verkiezingen en bleek na zijn aanstelling begin 2017 niet de slechte president die iedereen had verwacht. Zijn manier van communiceren blijft wennen en het is allemaal niet even consistent wat hij online zegt.
Daarentegen vielen er in 2017 veel minder Amerikaanse bommen op buitenlandse steden dan eerder onder Obama. Trump herstelde de relatie met Rusland, maakte in Beijing duidelijk dat hij geen Chinese expansie in de Zuid-Chinese Zee tolereert en bracht vrede in Syrië door de CIA aan banden te leggen.
Wilders de grootste
In Nederland werd de Partij voor de Vrijheid zonder verkiezingsprogramma de grootste. Kiezers uit alle lagen van de bevolking zeiden klaar te zijn met het schijnheilige toneelspel van andere kandidaten. De meeste politieke partijen betaalden daarnaast de rekening voor de minachting van de kiezer rond het Oekraïne-referendum.
De winst van Wilders was het begin van een moeilijke kabinetsformatie tussen PVV, CDA en VVD. Laatstgenoemde partijen hadden samenwerking met de Partij voor de Vrijheid eerder uitgesloten, maar nu er baantjes verdeeld moesten worden wilden ze ‘omwille van het landsbelang’ toch meepraten.
Gemiste kansen
Geholpen door de verkiezingsoverwinning van Marie Le Pen in Frankrijk en aanhoudend islamitisch geweld, deed de AfD het in Duitsland met ruim 15% van de stemmen veel beter dan verwacht. De CDU bleef wel de grootste maar van een overwinning was geen sprake. Een Jamaica-coalitie hield de AfD buiten de regering, maar een aangeslagen Merkel verkoos een Europese functie boven een vierde termijn als bondskanselier.
In Rusland herdacht de Communistische Partij op 8 november de Revolutie van 1917. De bescheiden viering werd door de regering van Poetin genegeerd. Van de geclaimde superioriteit van de rode heilstaat is nooit iets terecht gekomen. De laatste communisten proostten op de toekomst en bespraken gemiste kansen. Wat als ze wel naar de boeren geluisterd hadden?
