En dat is nou precies het mooie van een krant, van de vrije pers, waar onafhankelijke journalisten hun reportages en observaties kunnen uiten. Waar nieuws, en achtergrondinformatie de burger in staat stelt te weten te komen wat er is gebeurd en een mening te vormen. Op die manier wordt een hele samenleving op de hoogte gehouden van actualiteiten en dingen die niet ‘door de beugel’ kunnen.
Aan het licht
De journalist kan aan de ene kant onderzoeken, uitpluizen en verslaggeving doen en zorgt er zo indirect voor dat er niet al te veel maatschappelijk gesjoemeld wordt – want iets zou wel eens ‘aan het licht kunnen komen’. Aan de andere kant wordt de bevolking in staat gesteld zich te informeren of her wel en wee van het bedrijfsleven, de politiek in de wereld of eigen land, of over maatschappelijk culturele aspecten.
Gelukkig maar dat wij in een democratie leven, denk ik dan. Natuurlijk, je hoeft het niet met alles eens te zijn met wat je leest. En zo nu en dan moet je jezelf afvragen of een journalistiek stuk wel helemaal waarheidsgetrouw is. Maar in het algemeen kun je ervan uitgaan dat wat je leest behoorlijk de waarheid weergeeft. Altijd ‘gekleurd’ hetzij vanuit linkse hoek of van rechts, maar dat wéét je. Dat is goed en zo moet het zijn. Je kunt zo je eigen mening vormen en die luidkeels verkondigen, geweldig. Soms gaat het wat te ver, maar zelfs dan betekent het niet dat je voor jaren achter de tralies verdwijnt. Gelukkig! Dat is helemáál fantastisch, toch?
In een democratie. Dat wel.
Mensonwaardig
Hoe anders moet dat zijn in dictatoriale staten, waar de rechtspraak vaak allesbehalve onafhankelijk is, waar persvrijheid niet of nauwelijks bestaat en waar de burger eenzijdige of misleidende informatie krijgt. Voor zover die burger zich al een mening kán vormen, mag hij of zij deze dan sowieso niet verkondigen.
Wat voor samenlevingen zijn dat? Waarin achterdocht, huichelarij, corruptie, verraad, nepotisme de boventoon voeren, waar een mens zichzelf niet kan zijn. Dat is letterlijk mensonwaardig. Ik zeg: mens-onwaardig. En dus mag deze zelfde mens nooit toestaan dat persvrijheid en meningsuiting – verankerd in de grondwet van vrijwel elke democratie – worden beperkt of zelfs verboden.
Vrijheid
Zelfs als een achtergrondonderzoek te ‘diep’ is gegaan. Zelfs als er personen beschadigd of zo nu en dan gekwetst kunnen worden. Zelfs als het niet per se in ’s lands belang is een artikel te publiceren en zelfs als sommige journalisten het bloed onder je nagels vandaan halen of alleen maar op zoek zijn naar negativiteit. Zelfs wanneer die pers ook in de westerse wereld steeds minder onafhankelijk of genuanceerd wordt. En ook: zèlfs als die vrijheid van meningsuiting de fatsoensgrens te buiten is gegaan en zelfs als die meningen zorgen voor polarisatie, ruzie, geweld of zelfs oorlog. Dan nog kan elk individu hier lezen wat-ie wil en zeggen wat-ie wil. Dat is ultieme vrijheid!
Dus laat de pers haar werk doen. Goed doen.
Zodat de burger zelf kan kiezen. Bijvoorbeeld door wie zijn land geregeerd wordt. Of zodat er eerlijke juridische procedures kunnen worden gevoerd. Gebaseerd op de waarheid en feiten. Zelfs als dat je niet aanstaat – of de ander niet. Daarmee maak je je land groot.
Niet met hetze, onwaarheden en censuur.
Goede zaken!
