
Natuurlijk: deze ‘Vorstandsmitglieder’ (leden van de raad van bestuur), hebben een grote verantwoordelijkheid. Grote automobiel- of chemieconcerns bijvoorbeeld, komen al gauw op meer dan 500.000 werknemers en voorzien zo rechtstreeks in het levensonderhoud van zo’n anderhalf miljoen mensen. Tel daar de economische relevantie in de regio bij op, met nogmaals een veelvoud aan mensen die direct of indirect profiteren van de aanwezigheid van een dergelijk grote speler.
Kortom, er hangt letterlijk nogal wat van af, van deze directeuren. Dus zij mogen van mij echt goed verdienen. Miljoenen, indien nodig. Wanneer wij overigens de inkomsten van topbestuurders In Duitsland vergelijken met die van Nederland, ziet het plaatje er sowieso iets anders uit, maar dat weet u vast. Dat is een ander verhaal.
Schaamteloos, bijna misdadig
Waar ik moeite mee heb, is de proportie van sommige gevallen. En ook de timing is vaak – op z’n zachtst gezegd – vreselijk onhandig. Om niet te zeggen schaamteloos, onethisch, bijna misdadig. Het lijkt wel alsof, hoe hoger deze heren de ladder beklimmen, hoe megalomaner, onaantastbaarder, gieriger en meedogenlozer zij zich wanen.
Ik kan er niet omheen. Een recent voorbeeld vormen de raad van bestuur en raad van commissarissen van Volkswagen AG. Ondanks een omzetverlies van 1,6 miljard euro en een noodzakelijke reservering van 16,2 miljard euro, vanwege ‘Dieselgate’ waarbij circa 11 miljoen auto’s van het concern werden gemanipuleerd, heeft de president-commissaris zichzelf een bonus van 20 miljoen euro toebedeeld. En dat bij al niet zo’n slecht totaalinkomen van rond 9 miljoen euro inclusief vaste- en variabele vergoedingen, aandelenopties, enzovoorts. De leden van de RvB weigeren eveneens af te zien van hun bonus.
Grootste verlies uit de geschiedenis van VW
Daar staat een groot jarenlang durend kostenreductieprogramma tegenover met ontslagen, investeringen die worden geschrapt en vaste medewerkers die plots een flexibel arbeidscontract voorgeschoteld krijgen. Aan de aandeelhouders wordt over 2015 slechts een minimaal dividend uitgekeerd omdat Volkswagen het grootste verlies uit haar bestaansgeschiedenis heeft geboekt.
Ook herinnert u zich vast de heer Anders Moberg nog, die als bestuurder van Ahold werd aangesteld omdat het ‘zo goed’ ging met het bedrijf waardoor 400 arbeidsplaatsen verloren gingen. Naast zijn rijkelijke beloning in de vier jaar dat hij er zat, kreeg hij 7,2 miljoen euro ontslagvergoeding.
Maar het meest verbazingwekkende, onvoorstelbare en tegelijk schandalige van dit moment is, dat de RvC van VW na intern onderzoek (dûûh), de RvB niet ‘schuldig’ acht aan de dieselfraude (alweer dûûh)! Hier wordt duidelijk onder één hoedje gespeeld waarbij de respectievelijke personen nog een fikse berg boter op hun hoofd hebben bovendien.
Achter de heg
Is het niet zo dat deze topmannen zo goed betaald worden juist OMDAT ze verantwoordelijkheid hebben en dat ze die óók behoren te nemen wanneer er minder fraaie feiten aan het licht komen die de reputatie of resultaten van het bedrijf beschadigen – ZELFS als dat buiten hun schuld is? Wanneer hun zoontje van 12 een bal door de ruiten schiet van de buurman, verstoppen zulke vaders zich dan ook ‘achter de heg’?
Wat een enorme zieligerds, deze TOP-mannen!