Sensors maken een popconcert niet veilig

Als een ijzeren slang wurmt de metershoge metalen afscheiding zich door een weinig vergevend landschap. Het is 11.00 uur, maar de thermometer gaat inmiddels richting de 45 graden als Ziad naar de grond wijst: “Daar, langs het hek.”

Mijn blik volgt zijn vinger en ik zie een paar keien in het zand. Niet wat we zoeken, dus ik vraag hem wat ik zou moeten zien. Met zijn wandelstok accentueert hij een aantal kuiltjes. Hij legt uit dat iets daar een uur of twee tot drie geleden gelopen heeft: “Mens, blote voeten, rond de 40 kilo. Een tiener aan de ruimte tussen de stappen te zien.”

Ziad is mijn gids in de Golan. Hij is druze, een Arabische minderheid in Israël wiens geloof gebaseerd is op de Koran. Zijn familie woont net over de grens in Syrië en is in gevecht met opstandelingen die het naburige dorp veroverd hebben. Hij heeft dagelijks contact met ze. Zijn familie vecht voor Assad, want alles is beter dan een religieuze extremist.

Beduvelen

Ziad diende zelf drie jaar als verkenner in het Israëlische leger, zoals veel druzen doen. Ze staan in hoog aanzien bij de militaire leiding en bekleden de hoogste posities in de Israëlische samenleving, inclusief het leger. Omdat ze dichtbij de natuur staan lezen ze het terrein en de wind en daarom zijn ze de oren en ogen van de Israëlische grensbewaking, aldus Ziad.

Met enige sceptisch vraag ik welke rol zij dan dan spelen ten opzichte van die duizenden sensoren en camera’s die ongetwijfeld in en om het dubbele hek zijn aangebracht. Ziad lacht: “Een sensor kun je beduvelen, maar van de natuur win je het nooit. Een goed getraind oog ziet alles, net als een getraind oor veel meer hoort dan het jouwe.”

Van jongs af aan ging Ziad mee met zijn familie om in bergen te jagen, maar ook om ontsnapte schapen en geiten op te zoeken en die tegen beloning terug te brengen bij de herders. Het was hard werken, maar door die hands-on training in een soort meester-gezelsituatie leerde hij de natuur kennen en respecteren.

Schakel

Best logisch allemaal, maar het antwoord neemt mijn ongeloof niet weg. De beveiliging op een vliegveld of in een winkelcentrum is toch vooral gebaseerd op elektronica zoals scanners en camera’s? Ziad lacht: “De belangrijkste schakel in die beveiliging is die persoon die je die paar vragen stelt. Het gaat ze niet om wat je antwoordt, maar hoe je dat doet. En goed getrainde interviewer belazer je niet. Elektronica wordt vooral gebruikt om slechte opleidingen of gebrek aan ervaring te compenseren.”

Weet je dankzij dit artikel meer over Duitsland? Deel het met je collega's en vrienden:

Artikel door:
Avatar foto

Roy van Veen (1970) - columnist bij Duitslandnieuws.nl - bouwde de eerste webshops van Nederland, stond vier jaar op Nederlands/Duitse markten met vis en vernieuwde met zijn telecombedrijf het betaalverkeer bij retailers in Nederland en Duitsland. Laatstgenoemde bedrijf is nu onderdeel van VodafoneZiggo. Met Tothem helpt hij organisaties hun verhaal te vertellen.

Twitter: @royalty
Contact: roy.van.veen@tothem.co
Columns: http://www.duitslandnieuws.nl/blog/author/roy-van-veen/