Misschien niet alom bekend, maar laten we wel wezen: de oudste nog operationele en vliegende luchtvaartmaatschappij ter wereld, is de KLM. Dat betekent nogal wat. De ‘Flying Dutchman’ is al sinds bijna een eeuw één van de meest betrouwbare airlines ter wereld en heeft niet voor niets sinds haar oprichting in 1919, een ongekende reputatie.
Ook Lufthansa, dat werd opgericht in 1926, deelt die lange historie en kenmerkt zich door betrouwbaarheid. Niet voor niets. Overigens aardig om te weten: omdat KLM een van de eersten was, kon zij betrekkelijk eenvoudig de opvallende kleur blauw tot haar eigen maken; tot op de dag van vandaag.
Krankzinnig
AirFrance-KLM heeft ruim 100.000 werknemers in dienst en Lufthansa (één van de grootste luchtvaartmaatschappijen ter wereld), heeft er nauwelijks méér: ongeveer 120.000. Maar onder druk van de globalisering, kostenreductie, efficiencyoptimalisatie en maximaal dividend voor de aandeelhouders, is het de vraag hoe lang nog zulke grote hoeveelheden arbeidskrachten een vast dienstverband kunnen hebben.
En welbeschouwd is het natuurlijk ook van de krankzinnige dat elk land ter wereld per se haar eigen nationale trots in de lucht moet laten rondvliegen.
Hoezo identiteit?
Immers: daar waar de betere Griekse fetakaas uit Denemarken komt, de heerlijke typische Italiaanse zontomaten uit Nederland komen en Duitse premium automobielmerken hun wagens in de Verenigde Staten produceren, hoe belangrijk is het dan nog waar deze vaak goede producten ‘vandaan’ komen?
Talloze fantastische Hollandse schepen komen uit Roemenië en grote hoeveelheden beroemde Duitse machines komen uit China of Polen. Is dat erg? Nee.
Misschien een beetje jammer, voor het ‘identiteitsgevoel’, maar wie heeft in er in deze tijd nog een identiteit?
Zielig
Vrienden heb je op Facebook, meningen verkondig je op Twitter en wie je bent kun je zien door wat anderen over je zeggen op LinkedIn. Wilders of Wagenknecht vertellen ons hoe we moeten denken en merkenloyaal zijn we sowieso ook nauwelijks nog. We stappen net zo makkelijk over van Albert Heijn naar Jumbo, als van RWE naar EON. Dus ga nou niet zo zielig zitten doen.
Inefficiënt
Hoeveel zou je kunnen besparen als je beseft dat er tussen bijvoorbeeld Amsterdam en Parijs of Londen en Frankfurt zo’n 10 verschillende luchtvaartmaatschappijen op dezelfde bestemming vliegen, die met een verschil van onderling ongeveer 10 minuten van elkaar opstijgen en landen?
En dat er ook nog diverse ‘eigen’ charters of low-cost carriers een bestaansrecht moeten hebben? Is het niet hoogst inefficiënt en uitermate kostbaar dat alle nationale luchtvaartmaatschappijen elk hun eigen hoofdkantoor, eigen onderhoudsbedrijven en logistieke diensten, eigen pensioenregelingen, eigen vliegtuigen en eigen ‘persoonlijkheid’ moeten hebben?
Verouderd denkbeeld
Het wordt tijd dat de conglomeraten Star Alliance, Skyteam en One World nu eens doorpakken en moed tonen. Dat zij de politiek, burger en overheid overtuigen van de bittere noodzaak afscheid te nemen van de oubollige nostalgische gevoelens van dat de ene ’nationale’ trots misschien toch wat beter is dan de andere nationale trots.
We leven in 2016, vliegen van San Diego naar Xiangzhou, en van São Paulo naar Singapore en dat zou dan ‘prettiger’ aanvoelen in onze vertrouwde luchtvaartmaatschappij van eigen bodem? Een totaal verouderd denkbeeld, waar we allemaal snel afstand van moeten doen. De ooit mystieke aantrekkingskracht van ‘internationaal reizen’ en ‘wat van de wereld zien’ of deel uit te maken van een ‘club’ van nationale betekenis, past niet meer in een ware globale wereld.
Toegegeven: wel jammer dat mijn bovenstaande pleidooi zoveel banen zou gaan kosten. Maar is dat niet vaker het geval bij ‘modernisering’?
Goede zaken!
