Kaaskoppen is de wekelijkse rubriek van Duitslandnieuws waarin ondernemende Nederlanders en Duitsers hun ervaringen over de handelsrelatie delen. We vragen hoe zij hun weg vinden over de grens.
Deze week Kees Huybregts die vanuit Stuttgart het zakelijk reisbureau FD-Travel runt. Het begin in het land van de Schwaben was moeizaam: “Ik vond het eerst een koud volkje. Ik noemde het ‘koelkastland’.” Nu voelt hij zich er wel thuis.
Wat doe je in Stuttgart?
Ik heb een eigen reisbureau dat gericht is op zakelijke reizen. Mijn klanten zijn voornamelijk mkb’ers uit de buurt, maar ik heb ook klanten van verder weg. Bijvoorbeeld Zwitserland en Engeland. Daarnaast verzorg ik voor sommige klanten ook gewone vakantiereizen.
Hoe ben je daar terecht gekomen?
Tijdens mijn studie aan de hogeschool voor toerisme in Breda heb ik stage gelopen in Keulen. Dat vond ik een prettige ervaring. Binnen Nederland waren er niet al te veel kansen voor me. De markt in Duitsland is groot en het was me eerder al bevallen dus ik heb gewoon gesolliciteerd in Duitsland. Intussen heb ik verschillende banen gehad binnen de reiswereld en nu werk ik 5 jaar zelfstandig.
Hoe was dat, alleen naar Duitsland?
Dat was in het begin niet makkelijk. Ik noemde Baden-Württemberg ‘koelkastland’. Het was lastig om contact te krijgen met de mensen. Het is best een koud volkje, dacht ik. De Brabantse openheid die ik van huis uit gewend was, gold hier helemaal niet, maar als je ze eenmaal hebt, is het prima.
Moderne mensen boeken toch nog alleen maar online?
Valt best mee hoor. Het zijn vooral de jongere mensen die de klassieke reisbureaus overslaan. Verschil met de grotere jongens is ook het persoonlijk contact. Als je problemen hebt op de plaats van bestemming en daarover met iemand wil spreken, kom je vaak bij één of ander callcenter terecht in Enschede of bij wijze van spreken Zuid-Afrika. Doordat we een kleine organisatie zijn, kunnen we persoonlijk contact bieden. Mochten er problemen zijn dan krijgen de mensen mij aan de telefoon. Bovendien zijn we niet per se duurder in tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt.
Werkt toerisme in Duitsland anders dan in Nederland?
Dat zit hem vooral in kosten voor service. Als een mogelijke klant je om een reis vraagt, steek je er tijd in om een mooie aanbieding te maken. Dat is een investering die tijd kost en daar worden in Nederland en bijvoorbeeld ook Zwitserland kosten voor in rekening gebracht. In Duitsland gebeurt dat niet. Ik zie het niet per se als een nadeel hoor. Zo werkt het gewoon en ik heb me daar op aangepast.
Heb je geen heimwee?
Ik ben nu al weer zo lang hier. En het is een groter land met meer mogelijkheden. Hier in Stuttgart is het cultureel aanbod groot en er zit ook nog eens mooie natuur om de hoek met het Zwarte Woud. In Nederland ligt alles zo dicht op elkaar. Als je door de Randstad rijdt, ben je bijna meer op de borden aan het letten dan op de weg door alle verschillende snelheden. Tegenwoordig kom ik dan ook gewoon met de trein.
Je bent dus helemaal gesetteld?
Ja het leven is hier helemaal in orde. Ik heb genoeg kennissen en vrienden en ik geef ook Nederlandse les.
Vertel?
Een dame die ik via via kende gaf Turkse les en vroeg aan mij of ik Nederlandse les wilde geven. Ik ben geen leraar, maar de mensen willen het graag dus ik hoef nooit op te spelen.
Maar waarom zouden Schwaben Nederlands willen leren?
Ze doen het om verschillende reden, voor werk of omdat hun geliefde Nederlands is. Duitsers denken dat Nederland bijna hetzelfde is en dat je de woorden net iets anders uitspreekt. Maar als ze beginnen, blijkt dat dat toch niet zo is. Wij denken vaak net zo over het Duits. Ik doe het met veel plezier, maar verder heb ik niet zoveel met Nederlandse toestanden.
Dus je bent al aardig ‘verduitst’?
Nee, daar voel ik me te Europees voor. Hier in Stuttgart werken best wel wat Nederlanders. Bijvoorbeeld bij Porsche en Mercedes. Er is een Nederlandse vereniging, maar dat is niets voor mij. Ik woon in Duitsland dus ik wil niet teveel met oranje vlaggetjes zwaaien.
